کد مطلب:38855 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اهل بيت

چرا خداوند خود را با آن كه پيامبر اكرم يا پيامبران و امامان: كه به خدا خيلي نزديك بودند و دستورات او را اطاعت ميكردند، به آنها نشان نداد؟

چيزي را ميتوان ديد كه جسم باشد و موجود غير مادي با چشم سر ديده نميشود، زيرا جسم بودن، دليل بر نياز و فقر است و خداوند غني مطلق است; از اين رو نميتوان خدا را با چشم سر ديد.

قرآن مجيد، تصريح ميفرمايد كه خدا را هرگز نميتوان ديد.

زماني كه موسيغ به ميعادگاه ما آمد، و پروردگارش با او سخن گفت، عرض كرد: پروردگارا! خود را به من نشان بده تا به تو بنگرم; خطاب رسيد: لَن تَرَغنِي;(اعراف،143) هرگز مرا نخواهي ديد.

البته حضرت موسيغ اين تقاضا را از زبان قوم خود كرد، زيرا جمعي از بني اسرائيل، اصرار داشتند كه بايد خدا را ببينند.

پيامبران و معصومين:، خدا را با چشم دل ميبينند مردي يهودي از عليپرسيد: آيا شما خدا را ديدهاي؟ حضرت فرمود: من خدايي كه نديدهام، عبادت نميكنم، سپس فرمود: خدا را با چشم سر نميتوان ديد، ولي دلها با حقيقت ايمان، او را درك ميكند.(ميزان الحكمة، ج 6، ص 190.)

از امام صادقنيز همين سؤال شد. آن حضرت فرمود: چشم قلب، با حقيقت ايمان او را ميبيند. خدا هرگز با حواس، قابل درك نيست و نميتوان خدا را با بشر و ساير موجودات قياس كرد. خدا معروفي است كه هرگز شبيهي براي او نيست.(ميزان الحكمه، ج 6، ص 190 و 191.)

از موسي بن جعفر7 سؤال شد: آيا پيامبر اكرم، پروردگار خويش را ديده است؟

حضرت فرمود: آري! با قلب خدا را ديده، آيا كلام خداي متعال را نشنيدهاي كه فرموده آنچه را كه پيغمبر با قلب خود ديده هرگز، خلاف نميگويد. پيامبر خدا را با چشم نديده، بلكه او را با قلب ديده.(بحارالانوار، ج 4، ص 54.)

در مناجات شعبانيه آمده است: الهي هَبْ لي كمال الانقطاع اليك و اَنر ابصار قلوبنا بضيأ نظرها اليك، حتّي تخرق ابصار القلوب حجب النور;(مفاتيح الجنان، محدث قمي، مناجات شعبانيه.)خدايا! كمال توجه به سوي خودت را به من عطا كن و روشن كن چشمهاي دل مرا به روشني نظر نمودن آنها به سوي خودت، تا آنجا كه چشم دل، حجابها و پردههاي نور را كنار بزند و به مَعدن عظمت نايل گردد.